آشنایی با بلندترین کوه های جهان ؛ از اورست تا K2

رشته‌کوه هیمالیا، به‌عنوان «سقف جهان»، میزبان بلندترین کوه های جهان از جمله اورست است که با ارتفاع ۸۸۴۸ متر، مرتفع‌ترین نقطه روی زمین محسوب می‌شود. پس از آن، K2 با ۸۶۱۱ متر و کانچنجونگا با ۸۵۸۶ متر در رتبه‌های بعدی قرار دارند. این کوه‌ها به دلیل شرایط سخت جوی، کمبود اکسیژن و خطراتی مانند بهمن، از چالش‌برانگیزترین قله‌ها برای صعود هستند. برخی از کوه‌ها مانند کانچنجونگا جایگاه مذهبی دارند و صعود به آن‌ها احترام خاصی می‌طلبد. در ادامه بلندترین قله های جهان و تاریخچه آنها را به شما معرفی میکنیم.

بلندترین قله های جهان کدام اند؟

هیمالیا؛ میزبان بلندترین کوه‌های دنیا!

هیمالیا، رشته کوهی عظیم و باشکوه است که در آسیا واقع شده و به عنوان «سقف جهان» شناخته می‌شود. این رشته کوه، خانه بلندترین قله‌های جهان، از جمله اورست، بلندترین قله جهان است و از نظر اهمیت زمین‌شناسی، فرهنگی و تاریخی، جایگاه ویژه‌ای دارد.

هیمالیا میزبان ۱۴ قله‌ای است که ارتفاع آن‌ها بیش از ۸۰۰۰ متر از سطح دریاست. این قله‌ها به‌عنوان «هشت هزار متری‌ها» شناخته می‌شوند و صعود به آن‌ها برای کوهنوردان حرفه‌ای از سراسر جهان، چالشی بزرگ محسوب می‌شود.

کوه اورست (Everest)

اورست، با ارتفاع تقریبی 8848 متر، بلندترین کوه جهان و در واقع، بلندترین نقطه روی کره زمین محسوب می‌شود و به جرات می‌توان گفت یکی از مشهورترین کوه‌های جهان است. این غول برفی در رشته کوه هیمالیا، در مرز بین نپال و تبت (منطقه‌ای خودمختار در چین) قرار دارد. نام اورست از جورج اورست، یک نقشه‌بردار بریتانیایی گرفته شده است.

چرا اورست آنقدر خاص است؟

اورست به‌عنوان بام دنیا شناخته می‌شود و صعود به آن برای بسیاری از کوهنوردان یک رویاست. صعود به اورست یکی از سخت‌ترین و خطرناک‌ترین چالش‌های کوهنوردی محسوب می‌شود. شرایط آب‌وهوایی نامساعد، کمبود اکسیژن، شیب‌های تند و بهمن از جمله خطراتی هستند که کوهنوردان در مسیر اورست با آن روبه‌رو می‌شوند.

اورست در فرهنگ‌های مختلف، به‌ویژه در فرهنگ نپالی و تبتی، جایگاه ویژه‌ای دارد.

تاریخچه صعود به اورست

اولین صعود موفقیت‌آمیز به قله اورست در سال ۱۹۵۳ توسط ادموند هیلاری از نیوزلند و تنزینگ نورگای از نپال انجام شد. از آن زمان تاکنون، هزاران نفر به قله اورست صعود کرده‌اند، اما این کار همچنان با خطرات زیادی همراه است.

جالب است بدانید که به دلیل حرکت صفحات تکتونیکی، ارتفاع اورست به‌طور مداوم در حال افزایش است. در ضمن، در ارتفاعات بالای اورست، فسیل‌های دریایی کشف شده که نشان می‌دهد این منطقه در گذشته زیر آب بوده است.

به دلیل خطرات بالای صعود انفرادی، برخی کشورها صعود تک‌نفره به، مقر بلندترین کوه جهان، یعنی اورست را ممنوع کرده‌اند. قبل از مطالعه ادامه این مقاله از شما دعویت می کنیم تا مقاله  تاثیر کوهنوردی بر دیسک کمر را نیز مطالعه نمایید.

کوه K2

K2 با ارتفاع ۸۶۱۱ متر، در فهرست بلندترین کوه های جهان، پس از اورست در رتبه دوم قرار دارد. با این حال، به‌عنوان یکی از چالش برانگیزترین و خطرناک‌ترین قله‌های جهان شناخته می‌شود. به همین دلیل، لقب «کوه وحشی (Savage Mountain)» به آن داده شده است.

اولین صعود موفقیت‌آمیز به قله K2 در سال ۱۹۵۴ توسط دو کوهنورد ایتالیایی، آکیله کامپاگونی و لینو لازدلی انجام شد. از آن زمان تاکنون، تعداد صعودهای موفق به K2 نسبت به اورست بسیار کمتر بوده است.

K2  به‌عنوان یک نماد چالش و مقاومت شناخته می‌شود. صعود به این قله برای بسیاری از کوهنوردان یک رویای دست نیافتنی و برای برخی دیگر، انگیزه‌ای برای تلاش و پشتکار است.

کوه کانچنجونگا (Kanchenjunga)

Kanchenjunga، سومین قله بلند جهان پس از اورست و کی‌۲ به شمار می‌آید. این کوه عظیم در مرز بین نپال و ایالت سیکیم هند قرار دارد و بخشی از رشته کوه هیمالیا محسوب می‌شود. نام این کوه به معنای «پنج گنجینه بزرگ برف» است که اشاره به پنج قله اصلی‌اش دارد.

اهمیت فرهنگی کانچنجونگا

کانچنجونگا در فرهنگ محلی از اهمیت مذهبی برخوردار است. مردم بومی منطقه، به‌ویژه ساکنان سیکیم، این کوه را مقدس می‌دانند و صعود به قله اصلی آن را به‌عنوان نشانه بی‌احترامی تلقی می‌کنند. به همین دلیل، بسیاری از کوهنوردان به‌جای صعود به قله اصلی، به قله‌های فرعی آن صعود می‌کنند.

چالش‌های صعود به کانچنجونگا

صعود به کانچنجونگا نیز مانند سایر قله‌های هیمالیا با چالش‌های زیادی همراه است. آب‌وهوای ناپایدار، بهمن، شیب‌های فنی و کمبود اکسیژن از جمله خطرات این مسیر هستند. علاوه بر این، فاصله زیاد از مراکز پشتیبانی و دسترسی محدود به تجهیزات نجات، صعود به کانچنجونگا را به یک ماجراجویی بسیار چالش‌برانگیز تبدیل می‌کند.

صعود تاریخی به کانچنجونگا

اولین صعود موفقیت‌آمیز به قله کانچنجونگا در سال ۱۹۵۵ توسط جورج بند و جو براون از انگلستان انجام شد. این صعود به‌عنوان یکی از بزرگترین دستاوردهای کوهنوردی در آن زمان محسوب می‌شود.

کوه لهوتسه (Lhotse)

Lhotse، با ارتفاع ۸۵۱۶ متر، چهارمین بلندترین کوه جهان پس از اورست، K2  و کانچنجونگا است. این قله در مرز بین نپال و تبت واقع شده و بخشی از رشته کوه هیمالیا محسوب می‌شود. لهوتسه به دلیل نزدیکی به اورست، اغلب به‌عنوان بخشی از مجموعه اورست در نظر گرفته می‌شود.

اولین صعود موفقیت‌آمیز به قله Lhotse در سال ۱۹۵۶ توسط دو کوهنورد سوئیسی، فریتز لوچسینگ و ارنست ریس انجام شد. این صعود، یک دستاورد بزرگ در دنیای کوهنوردی محسوب می‌شود.

کوه ماکالو (Makalu)

Makalu، پنجمین بزرگترین کوه های جهان با ارتفاع ۸۴۸۵ متر، در رشته کوه هیمالیا و در مرز بین نپال و چین قرار دارد. این کوه به دلیل شکل منحصربه‌فرد خود، که شبیه به یک هرم چهار وجهی است، به “کوه هرمی” معروف شده است.

ماکالو، در مقایسه با اورست و سایر قله‌های معروف، کمتر شناخته شده و دسترسی به آن دشوارتر است. این کوه دارای شیب‌های فنی و یخی است که گذر از آن‌ها به مهارت‌های کوهنوردی پیشرفته نیاز دارد.

اولین صعود موفقیت‌آمیز به قله ماکالو در سال ۱۹۵۵ توسط دو کوهنورد فرانسوی، لیونل تری و ژان کوزی انجام شد.

کوه چو او یو (Cho Oyu)

ششمین بلندترین کوه جهان بعد از ماکالو، چو او یو (Cho Oyu) است. این کوه با ارتفاع ۸۲۰۱ متر، در مرز بین نپال و تبت واقع شده است. این کوه نیز به دلیل نزدیکی به اورست، اغلب به عنوان بخشی از مجموعه اورست در نظر گرفته می‌شود.

چرا چو او یو اهمیت دارد؟

چو او یو بسیار به اورست نزدیک است و همین نزدیکی باعث شده که کوهنوردانی که قصد صعود به اورست را دارند، این کوه را به عنوان یک قله تمرینی و آماده‌سازی در نظر بگیرند. چو او یو مسیرهای صعود نسبتا آسان‌تری نیز نسبت به اورست دارد.

مناظر بسیار زیبایی در مسیر چو او یو وجود دارد. از قله این کوه، می‌توان چشم‌اندازهای پانورامایی از اورست و سایر قله‌های هیمالیا را مشاهده کرد.

کوه دهاولگیری

دهاولگیری با ارتفاع ۸۱۶۷ متر، هفتمین کوه بلند جهان محسوب می‌شود. این کوه باشکوه در نپال مرکزی واقع شده و به معنای «کوه سفید» است.

چرا دهاولگیری مهم است؟

دهاولگیری یکی از زیباترین کوه‌های هیمالیا محسوب می‌شود. قله‌های یخی، یخچال‌های طبیعی و دیواره‌های عظیم آن، منظره‌ای خیره کننده ایجاد کرده‌اند.

دهاولگیری به دلیل شیب‌های تند، یخچال‌های خطرناک و شرایط آب‌وهوایی ناپایدار، یکی از چالش‌برانگیزترین قله‌های هیمالیا برای صعود به شمار می‌آید.

اولین صعود موفقیت‌آمیز به قله دهاولگیری در سال ۱۹۶۰ انجام شد و از آن زمان تاکنون، این کوه به‌عنوان یکی از مقاصد محبوب کوهنوردان حرفه‌ای شناخته می‌شود.

در مسیر صعود به دهاولگیری، یخچال‌های طبیعی بزرگ و خطرناک وجود دارند. دهاولگیری چندین مسیر صعود دارد که هر کدام چالش‌ها و ویژگی‌های خاص خود را دارند. انتخاب مسیر مناسب به تجربه، توانایی و تجهیزات کوهنوردان بستگی دارد.

کوه ماناسلو

ماناسلو با ارتفاع ۸۱۶۳ متر، هشتمین بلندترین کوه جهان در فهرست بلندترین کوه های جهان به شمار می‌آید. این کوه باشکوه در منطقه گورخا نپال واقع شده و یکی از چالش‌برانگیزترین قله‌های هیمالیا برای صعود است.

ماناسلو با یخچال‌های طبیعی بزرگ، دیواره‌های شیب‌دار و قله‌های فرعی متعدد، یکی از زیباترین کوه‌های هیمالیا محسوب می‌شود و از طرفی، به‌خاطر شیب‌های تند، یخچال‌های خطرناک و شرایط آب‌وهوایی ناپایدار، یکی از چالش‌برانگیزترین قله‌های هیمالیا برای صعود محسوب می‌شود.

ماناسلو برای مردم محلی نپال اهمیت فرهنگی و مذهبی دارد و در برخی از فرهنگ‌های بومی به‌عنوان یک کوه مقدس شناخته می‌شود.

اولین صعود موفقیت‌آمیز به قله ماناسلو در سال ۱۹۵۶ توسط یک تیم ژاپنی انجام شد. از آن زمان تاکنون، بسیاری از کوهنوردان سراسر جهان برای فتح این قله تلاش کرده‌اند.

کوه نانگاپاربات

نانگاپاربات با ارتفاع ۸۱۲۶ متر، نهمین بلندترین کوه جهان است و در رشته کوه هیمالیا، در منطقه گیلگیت-بلتستان پاکستان قرار دارد. این کوه به دلیل شکل هرمی زیبا و صعودهای چالش‌برانگیزش، یکی از مشهورترین قله‌های جهان محسوب می‌شود.

نانگاپاربات به دلیل شکل هرمی منحصربه‌فرد و دیواره‌های عظیم جنوبی‌اش، به‌عنوان یکی از زیباترین کوه‌های هیمالیا شناخته می‌شود. دیواره جنوبی نانگاپاربات، یکی از فنی‌ترین و خطرناک‌ترین دیواره‌های کوهنوردی در جهان است و به همین دلیل، نانگاپاربات به «کوه قاتل» معروف شده است.

نانگاپاربات، تاریخچه‌ای غنی در کوهنوردی دارد و بسیاری از کوهنوردان برجسته جهان تلاش کرده‌اند تا این قله را فتح کنند. چندین مسیر صعود برای این کوه در نظر گرفته شده که هر کدام چالش‌ها و ویژگی‌های خاص خود را دارند. رایج‌ترین مسیر صعود، مسیر شمالی است که از روستای دیامیر آغاز می‌شود.

اولین صعود موفقیت‌آمیز به قله نانگاپاربات در سال ۱۹۵۳ توسط یک تیم اتریشی انجام شد.

کوه آنناپورنا اول

آنناپورنا اول با ارتفاع ۸۰۹۱ متر، دهمین بلندترین کوه جهان و آخرین کوه در فهرست 10 بلندترین کوه دنیا است که یکی از زیباترین و خطرناک‌ترین قله‌های هیمالیا به شمار می‌آید. این کوه در منطقه آنناپورنا نپال واقع شده و به دلیل دیواره‌های جنوبی بسیار فنی و شیب‌های تند یخی، یکی از چالش‌برانگیزترین قله‌های هیمالیا برای صعود است.

آنناپورنا اول، اولین کوه بالای هشت هزار متری بود که توسط انسان فتح شد. یک تیم فرانسوی در سال ۱۹۵۰ به این قله صعود کرد. آنناپورنا اول چندین مسیر صعود دارد که هر کدام چالش‌ها و ویژگی‌های خاص خود را دارند. رایج‌ترین مسیر صعود، مسیر شمالی است که از روستای مانانگ آغاز می‌شود.

برای صعود به بلندترین کوه‌های جهان، انتخاب تجهیزات مناسب نقش بسیار مهمی دارد. لباس کوهنوردی با ویژگی‌های خاص خود، از جمله عایق بودن و قابلیت تنفس، می‌تواند شما را در برابر شرایط سخت آب و هوایی محافظت کند.

برای پیاده‌روی در مسیرهای طولانی و دشوار، استفاده از باتوم کوهنوردی نیز اهمیت زیادی دارد. این ابزار به حفظ تعادل کمک می‌کند و فشار روی مفاصل و زانوها را کاهش می‌دهد.

در کنار لباس و باتوم، عینک کوهنوردی یکی از دیگر تجهیزات ضروری برای حفاظت از چشم‌ها در برابر نور شدید خورشید و بادهای سخت است. عینک‌های کوهنوردی با لنزهای ضد UV، از آسیب‌های ناشی از تابش مستقیم نور خورشید در ارتفاعات بالا جلوگیری می‌کنند. این تجهیزات را می توانید از فروشگاه اینترنتی لوازم کوهنوردی اوامان با بهترین قیمت تهیه نمایید.

سوالات متداول

1-  بلندترین کوه جهان کدام است؟

کوه اورست با ارتفاع ۸۸۴۸ متر بلندترین کوه جهان است که در رشته‌کوه هیمالیا و در مرز نپال و چین قرار دارد.

2- چرا صعود به کوه‌های بلند خطرناک است؟

عواملی مانند کمبود اکسیژن، شرایط سخت جوی، شیب‌های خطرناک، بهمن و مسیرهای دشوار، صعود به این قله‌ها را بسیار چالش‌برانگیز و خطرناک می‌کند.